Jan van den Berg is een ontdekkingsreiziger van het uitzonderlijke soort. De expedities die hij onderneemt, voeren hem niet zozeer naar witte plekken op de wereldkaart maar voorbij de grenzen van het blote oog en het naakte verstand. Het liefst bezoekt hij wetenschappelijke experimenten die het uiterste vergen van zijn verbeeldingskracht. En die hem welingelichte verhalen opleveren, op de grens van feiten en fictie. Verhalen waarmee hij theatervoorstellingen en documentaire films maakt; waarvan je als toeschouwer spoedig niet meer weet of het nog wel Science is. Of al Fictie. Of andersom. Temeer omdat hij ze vertelt met de overtuigingskracht van iemand die het allemaal zelf heeft meegemaakt. Wat trouwens ook zo is. Zegt ‘ie.
[english]
Jan van den Berg is best described as an explorer extraordinaire. The expeditions he ventures upon do not so much take him to uncharted spots on the map of the world but to the limits of the naked eye and the naked intellect. He has a penchant for visiting people and (scientific) projects that demand the most of his imaginative capabilities. And provide him with well-informed stories which, when he tells them, soon have the spectator wondering whether this is still science or already fiction – or the other way round. The more so because he tells them with the conviction of someone who has already experienced the whole thing himself. Which, by the way, happens to be true – he says.